24 III 2017, 09:28:00 | Kategoria: Artykuły

Światowa Organizacja Meteorologiczna wydała nową, w pełni dostępną przez internet, wersję „Międzynarodowego Atlasu Chmur”. Ostatnio Atlas Chmur aktualizowany był w 1987 roku.

W aktualizacji atlasu nie dokonano zmian w podstawowej klasyfikacji chmur, a dodano kilka typów i gatunków chmur.

Nowym gatunkiem chmury jest między innymi „the roll cloud” zwana również volutus czyli chmura rotorowa. Według WMO jest to niska, pozioma, cylindryczna chmura, która nie łączy się z innymi chmurami. Gatunek ten dotyczy głównie chmur Stratocumulusów, rzadziej Altocumulusów.

W atlasie znalazło się również 5 nowych „dodatkowych funkcji” do systemu klasyfikacji: asperitas, murus, cauda, cavum, fluctus.

Asperitas to według WMO dobrze zdefiniowane struktury przypominające fale w dolnej części chmury. Występują głównie w Stratocumulusach oraz Altocumulusach.

Murus to miejscowe, trwałe i często nagłe opuszczenie chmury u podstawy Cumulonimbusa. Często związane z superkomórką lub burzą między komórkami. Wskazuje na obszar silnego wiatru. Znana również jako chmura stropowa.

Cauda to pozioma cześć chmury przypominająca kształtem ogon, rozciągająca się od głównego obszaru opadów w superkomórce Cumulonimbus do murus. Cauda występuje zazwyczaj z chmurą stropową i występuje na tej samej wysokości. Cauda często nazywana jest „tail cloud”.

Cavum to dobrze zaznaczony, zazwyczaj okrągły otwór w cienkiej warstwie chmur, przez który widoczne jest niebo. W otworze tym często obserwować można zjawisko virga lub kosmyki Cirrusów. Najczęściej występuje w Altocumulusach i Cirrocumulusach, rzadziej w Stratocumulusach.

Fluctus to natomiast formacja falowa, formująca się zazwyczaj w górnej cześci chmury w postaci loków lub fal – fale Kelvina – Helmholtza. Występują głównie z Cirrusami, Altocumulusami, Stratocumulusami, Stratusami i czasami z Cumulusami.

Do atlasu dodano również nowy typ chmur dodatkowych, które są zależne od większego systemu chmur. Tym nowym typem jest flumen – zespół chmur związanych z superkomórką w chmurach Cumulonimbus.

Wyróżniono również 5 nowych chmur specjalnych, czyli powstałych w niezwykłych okolicznościach. Są to: cataractagenitus, flammagenitus, homogenitus, silvagenitus i homomutatus.

Cataractagenitus to lokalne chmury powstające w wyniku rozpylania kropelek wody w wodospadach.

Flammagenitus to chmury, które rowijają się w wyniku konwekcji zapoczątkowanej ciepłem pożarów lub wybuchów wulkanów.

Homogenitus, to chmury powstałe w wyniku działalności człowieka, na przykład smugi kondensacyjne samolotów lub chmury powstające w procesach produkcyjnych.

Silvagenitus to chmury powstające nad lasami, pod wpływem wzmożonej wilgoci z ewapotranspiracji.

Homomutatus to chmury pierwotnie powstałe w wyniku działalności człowieka, które pod wpływem czasu przekształcają się w bardziej naturalne formy.

Źródło: wmocluodatlas.org; space.com; livescience.com;