Rozbudowana chmura burzowa jest swoistą maszyną elektrostatyczną wytwarzającą bardzo wysokie pole napięcia elektrycznego w swoim wnętrzu i w pobliżu chmury. Poprzez indukcję wytwarza też pole dodatnie na powierzchni ziemi. Wyładowanie (błyskawica) łączy obszary naładowane różnoimiennie. Większość wyładowań zachodzi pomiędzy częściami chmury. Niektóre spina ujemną, centralną część chmury z Ziemią (piorun ujemny). Przed wyładowaniem natężenie pola elektrycznego osiąga i przekracza watrość 50 000 V/m. Na kilkukilometrowej drodze błyskawicy różnica potencjałów wynosi setki milionów Voltów, natomiast natężenie prądu rzędu dziesiątków tysięcy amperów. Super-piorun, który miał miejsce w Tulsie, to bardzo silny (od 100 000 do 250 000 A) lecz na szczęście rzadko występujący piorun dodatni, łączący górną część chmury Cb (ponad 10 km) z powierzchnią ziemi (grom z jasnego nieba).