W górach nareszcie zrobiło się biało i nie jest to zasługa armatek śnieżnych tylko naturalnego śniegu. Piękne widoki i uroki zimy w górach niosą ze sobą także zagrożenia związane z lawinami. Obecnie w górach dominuje umiarkowany - drugi stopień zagrożenia lawinowego, który oznacza częściowo niekorzystne warunki do wychodzenia w góry.

Poruszanie się w takim środowisku wymaga umiejętności oceny lokalnego zagrożenia lawinowego i odpowiedniego wyboru trasy szczególnie na wszystkich stromych stokach oraz na stokach średnio stromych szczególnie wskazanych pod względem wystawy i wysokości.

Najtrudniejsza sytuacja występuje w Tatrach. W wyniku sporego przyrostu pokrywy śnieżnej, tamtejsze pogotowie górskie (TOPR) podniosło zagrożenie lawinowe do trzeciego stopnia. Oznacza to, że niebezpieczeństwo zejścia takiej lawiny jest poważne, a warunki do uprawiania turystyki górskiej są w znacznej mierze niekorzystne. Poruszanie się po górach wymaga bardzo dużego doświadczenia, oraz posiadania bardzo dużej zdolności do lawinoznawczej oceny sytuacji.

Pokrywa śnieżna po Polskiej stronie Tatr jest umiarkowanie lub słabo związana na wielu stromych stokach. Wyzwolenie lawiny jest możliwe już przy małym obciążeniu dodatkowym. W niektórych przypadkach możliwe jest samorzutne schodzenie średnich, a sporadycznie także dużych lawin.

Za szczególnie niebezpieczne należy zawsze uważać stoki o wystawie północno-wschodniej, północnej, i północno-zachodniej. Czynnikiem radykalnie zwiększającym zagrożenie lawinowe jest silny wiatr w połączeniu z opadem śniegu, należy śledzić kierunek wiatru i miejsca odkładania śniegu w terenie.

Redaktor: Dawid Szymczak