Masa powietrza polarnokontynentalnego

Masa powietrza polarnokontynentalnego powstaje zwykle nad obszarem Europy Wschodniej. Charakteryzuje się znacznie mniejszą wilgotnością niż powietrze polarnomorskie.
Kształtuje się bowiem nad wielkim i zwartym obszarem lądowym Eurazji. W okresie letnim ulega silnemu ogrzewaniu od podłoża, co zwiększa pionowy gradient temperatury, a więc sprzyja chwiejności. Z uwagi jednak na niewielką wilgotność, nie sprzyja rozwojowi chmur konwekcyjnych prowadzących do opadów deszczu. Często pojawiają się chmury Cumulus humilis. Jeśli jednak wymiesza się ono z wilgotnym powietrzem znad Morza Czarnego, wówczas przy niższym ciśnieniu może dojść do rozwoju chmur kłębiastych dających niewielki opad przelotny, natomiast przy wysokim ciśnieniu pojawią się chmury podinwersyjne (np. Stratocumulus) pokrywające znaczną część nieba.
W sezonie zimowym powietrze polarnokontynentalne przynosi pogodę mroźną, na ogół słoneczną.
Powietrze polarnokontynentalne może również powstać na drodze transformacji powietrza polarnego morskiego.