Meteopedia
Lista haseł
Adwekcja |
Aerologia |
Altimetr |
Aneroid |
Assmann Richard |
Atmosfera ziemska |
Barograf |
Barometr |
Bjerknes Vilhelm Friman Koren |
Chmury burzowe |
Chmury niskie |
Chmury specjalne |
Chmury średnie |
Chmury towarzyszÄ…ce |
Chmury wysokie |
Ciepły wycinek niżu |
de Bort Léon Teisserenc |
Deszcz |
Deszczomierz |
El Niño |
Front ciepły i chłodny |
Fronty atmosferyczne |
Gatunki chmur |
Geiger Rudolf |
Gradient |
Halny |
Howard Luke |
Indeks chwiejności Whaitinge′a K |
Inwersja temperatury |
Izobara |
Izobronta |
Izohieta |
Izohumida |
Izoterma |
Izotermia |
Kämtz Ludwig |
Kartka z kalendarza |
Klasyfikacja chmur |
Koma |
Komórki cyrkulacyjne |
Köppen Władimir Peter |
Krasnoludki, elfy i błękitne fontanny |
Krater Gale |
La Niña – |
Masa powietrza arktycznego kontynentalnego |
Masa powietrza kontynentalnego |
Masa powietrza morskiego |
Masa powietrza polarnokontynentalnego |
Masa powietrza polarnomorskiego |
Masy Powietrza |
Meteorologiczna jesień |
Meteorologiczna wiosna |
Meteorologiczna zima |
Meteorologiczne lato |
Meteorologiczne pory roku |
Mgła adwekcyjna |
Mgła radiacyjna |
Miraż (fatamorgana) |
Mżawka |
Nefometr |
Nefoskop |
Odmiany chmur |
Okołowicz Wincenty |
Opad przelotny |
Osady |
Oscylacja południowa |
Pioruny |
Powstawanie chmur |
Radar meteorologiczny |
Regiony klimatyczne |
Skala Beauforta |
Skala Fujity |
Skala Torro |
Åšnieg |
Spękania ciosowe |
Strefy klimatyczne |
Szlaki niżów Van Bebbera |
Tęcza |
Temperatura odczuwalna |
Temperatura powietrza |
Temperatura punktu rosy |
Tetsuya Theodore "Ted" Fujita |
Tornado |
Tropopauza |
Troposfera |
Turbulencja w atmosferze ziemskiej |
Tylna część niżu |
Van Bebber Vilhelm Jakob |
Wiatr |
Wilgotność powietrza |
WMO - Åšwiatowa Organizacja Meteorologiczna |
Wskaźnik stresu cieplnego |
Wyż i Niż |
Zjawiska optyczne i fotometeory |
Zjawiska towarzyszÄ…ce |
Zorza polarna |
Meteopedia ›
Jeśli promienie świetlne padają na krople wody znajdujące się w powietrzu, ulegają wtedy między innymi rozpszczepieniu. Efektem załamania i rozszczepienia promieni słonecznych w kropelkach deszczu jest jedno z najbardziej urokliwych zjawisk optycznych tj. tęcza.
Stanowi ona układ współśrodkowych barwnych łuków wywołanych światłem padającym na krople wody w atmosferze. Powstaje najczęściej na smudze opadowej chmury. Środek znajduje się w punkcie przeciwsłonecznym (punkt pod horyzontem, do którego zmierza prosta łącząca Słońce z obserwatorem). W wyniku tego tęcza ma zawsze kształt łuku, a nigdy pełnego okręgu. Jest on tym większy, im niżej znajduje się Słońce. Przy wysokości Słońca powyżej 42o30', tęcza główna (powstaje w wyniku rozszczepienia promieni słonecznych przedostających się do kropel deszczu od góry), jest nie widoczna, gdyż zlokalizowana jest pod horyzontem. Można ją tylko zaobserwować w takiej postaci, z pokładu samolotu. Wewnętrzny krąg tęczy pierwotnej (głównej) ma barwę fioletową, natomiast zwenętrzny- czerwoną. Tęcze tworzą się parami, obok głównej, o promieniu zewnętrznym 42o, obserwuje się tęczę wtórną (postającą w wyniku rozszczepienia promieni słonecznych przedostjących się do kropel deszczu od dołu), o promieniu zewnętrznym 52o i odwrotnym układzie barw. Gdy kropelki deszczu odznaczają się niewielkim wymiarem, wówczas mamy do czynienia z białawym zabarwiniem tęczy, takie zjawisko nosi nazwę białej tęczy.
Stanowi ona układ współśrodkowych barwnych łuków wywołanych światłem padającym na krople wody w atmosferze. Powstaje najczęściej na smudze opadowej chmury. Środek znajduje się w punkcie przeciwsłonecznym (punkt pod horyzontem, do którego zmierza prosta łącząca Słońce z obserwatorem). W wyniku tego tęcza ma zawsze kształt łuku, a nigdy pełnego okręgu. Jest on tym większy, im niżej znajduje się Słońce. Przy wysokości Słońca powyżej 42o30', tęcza główna (powstaje w wyniku rozszczepienia promieni słonecznych przedostających się do kropel deszczu od góry), jest nie widoczna, gdyż zlokalizowana jest pod horyzontem. Można ją tylko zaobserwować w takiej postaci, z pokładu samolotu. Wewnętrzny krąg tęczy pierwotnej (głównej) ma barwę fioletową, natomiast zwenętrzny- czerwoną. Tęcze tworzą się parami, obok głównej, o promieniu zewnętrznym 42o, obserwuje się tęczę wtórną (postającą w wyniku rozszczepienia promieni słonecznych przedostjących się do kropel deszczu od dołu), o promieniu zewnętrznym 52o i odwrotnym układzie barw. Gdy kropelki deszczu odznaczają się niewielkim wymiarem, wówczas mamy do czynienia z białawym zabarwiniem tęczy, takie zjawisko nosi nazwę białej tęczy.
Aura Centrum sp. z o. o. 1998 – 2015. Wszelkie prawa zastrzeżone | Polityka prywatności