Meteopedia
Lista haseł
Adwekcja |
Aerologia |
Altimetr |
Aneroid |
Assmann Richard |
Atmosfera ziemska |
Barograf |
Barometr |
Bjerknes Vilhelm Friman Koren |
Chmury burzowe |
Chmury niskie |
Chmury specjalne |
Chmury średnie |
Chmury towarzyszÄ…ce |
Chmury wysokie |
Ciepły wycinek niżu |
de Bort Léon Teisserenc |
Deszcz |
Deszczomierz |
El Niño |
Front ciepły i chłodny |
Fronty atmosferyczne |
Gatunki chmur |
Geiger Rudolf |
Gradient |
Halny |
Howard Luke |
Indeks chwiejności Whaitinge′a K |
Inwersja temperatury |
Izobara |
Izobronta |
Izohieta |
Izohumida |
Izoterma |
Izotermia |
Kämtz Ludwig |
Kartka z kalendarza |
Klasyfikacja chmur |
Koma |
Komórki cyrkulacyjne |
Köppen Władimir Peter |
Krasnoludki, elfy i błękitne fontanny |
Krater Gale |
La Niña – |
Masa powietrza arktycznego kontynentalnego |
Masa powietrza kontynentalnego |
Masa powietrza morskiego |
Masa powietrza polarnokontynentalnego |
Masa powietrza polarnomorskiego |
Masy Powietrza |
Meteorologiczna jesień |
Meteorologiczna wiosna |
Meteorologiczna zima |
Meteorologiczne lato |
Meteorologiczne pory roku |
Mgła adwekcyjna |
Mgła radiacyjna |
Miraż (fatamorgana) |
Mżawka |
Nefometr |
Nefoskop |
Odmiany chmur |
Okołowicz Wincenty |
Opad przelotny |
Osady |
Oscylacja południowa |
Pioruny |
Powstawanie chmur |
Radar meteorologiczny |
Regiony klimatyczne |
Skala Beauforta |
Skala Fujity |
Skala Torro |
Åšnieg |
Spękania ciosowe |
Strefy klimatyczne |
Szlaki niżów Van Bebbera |
Tęcza |
Temperatura odczuwalna |
Temperatura powietrza |
Temperatura punktu rosy |
Tetsuya Theodore "Ted" Fujita |
Tornado |
Tropopauza |
Troposfera |
Turbulencja w atmosferze ziemskiej |
Tylna część niżu |
Van Bebber Vilhelm Jakob |
Wiatr |
Wilgotność powietrza |
WMO - Åšwiatowa Organizacja Meteorologiczna |
Wskaźnik stresu cieplnego |
Wyż i Niż |
Zjawiska optyczne i fotometeory |
Zjawiska towarzyszÄ…ce |
Zorza polarna |
Meteopedia ›
Chmury warstwowe deszczowe mają znaczną grubość dochodzącą do kilku kilometrów, dlatego nie widzimy przez nie Słońca. Chmury te mają ponury, ciemnoszary wygląd i z nich najczęściej pada deszcz lub śnieg.
Chmury kłębiasto-warstwowe mają wygląd szarych lub białawych płatów, zaokrąglonych brył lub walców, czasami ułożonych w regularne szeregi. Prawie zawsze niektóre części chmury mają ciemniejsze zabarwienie. Poszczególne elementy tworzą ławice lub jednolite warstwy. Z chmur tych nie pada deszcz lecz może padać słaba mżawka lub bardzo drobny śnieg.
Najbliżej powierzchni ziemi występują chmury niskie warstwowe. Ich wysokość może wynosić kilkadziesiąt metrów i w miastach zasłaniają wtedy szczyty wieżowców. W górach mogą występować poniżej najwyższych wzniesień. Najczęściej jest to jednolita szara warstwa, z której może padać mżawka. Czasami mają one postać postrzępionych ławic. Jeśli nad tymi chmurami niebo jest bezchmurne przeświecająca przez nie tarcza słoneczna ma wyraźne ostre kontury.
Chmury kłębiaste u wyraźnie zarysowanej poziomej podstawy są ciemne. Oświetlone przez Słońce wierzchołki tych chmur są lśniąco białe. Najczęściej mają one wygląd pagórków, kopuł lub wież. Górna część tych chmur często przypomina kalafior.
Latem warto dokładnie obserwować chmury kłębiaste. Na podstawie ich rozwoju można wyciągnąć wnioski jaka pogoda będzie za parę godzin. Jeśli pierwsze chmury kłębiaste pojawiają się około godziny 9 rano to najczęściej ich rozwój będzie intensywny i w południe przykryją prawie całe niebo. Jeśli pojawią się około godziny 11 to mamy bardzo dużą szansę na piękny, słoneczny dzień. Spróbujmy przyjrzeć się najmniejszym kłaczkom chmur kłębiastych. Jeśli po paru minutach zanikną, to do wieczora będzie pogodnie. Jeśli natomiast szybko rosną tworząc nową chmurę to po południu możemy spodziewać się przelotnego deszczu a nawet burzy.
Chmury kłębiasto-warstwowe mają wygląd szarych lub białawych płatów, zaokrąglonych brył lub walców, czasami ułożonych w regularne szeregi. Prawie zawsze niektóre części chmury mają ciemniejsze zabarwienie. Poszczególne elementy tworzą ławice lub jednolite warstwy. Z chmur tych nie pada deszcz lecz może padać słaba mżawka lub bardzo drobny śnieg.
Najbliżej powierzchni ziemi występują chmury niskie warstwowe. Ich wysokość może wynosić kilkadziesiąt metrów i w miastach zasłaniają wtedy szczyty wieżowców. W górach mogą występować poniżej najwyższych wzniesień. Najczęściej jest to jednolita szara warstwa, z której może padać mżawka. Czasami mają one postać postrzępionych ławic. Jeśli nad tymi chmurami niebo jest bezchmurne przeświecająca przez nie tarcza słoneczna ma wyraźne ostre kontury.
Chmury kłębiaste u wyraźnie zarysowanej poziomej podstawy są ciemne. Oświetlone przez Słońce wierzchołki tych chmur są lśniąco białe. Najczęściej mają one wygląd pagórków, kopuł lub wież. Górna część tych chmur często przypomina kalafior.
Latem warto dokładnie obserwować chmury kłębiaste. Na podstawie ich rozwoju można wyciągnąć wnioski jaka pogoda będzie za parę godzin. Jeśli pierwsze chmury kłębiaste pojawiają się około godziny 9 rano to najczęściej ich rozwój będzie intensywny i w południe przykryją prawie całe niebo. Jeśli pojawią się około godziny 11 to mamy bardzo dużą szansę na piękny, słoneczny dzień. Spróbujmy przyjrzeć się najmniejszym kłaczkom chmur kłębiastych. Jeśli po paru minutach zanikną, to do wieczora będzie pogodnie. Jeśli natomiast szybko rosną tworząc nową chmurę to po południu możemy spodziewać się przelotnego deszczu a nawet burzy.
Aura Centrum sp. z o. o. 1998 – 2015. Wszelkie prawa zastrzeżone | Polityka prywatności