Chmury pierzaste wyglądają jak pojedyncze, delikatne awice lub wąskie pasma o strukturze włóknistej. Ich wygląd często przypomina haczyki ( Cirrus uncinus) lub szkielet ryby ( Cirrus vertebratus). Kłębiasto-pierzaste mają wygląd ławic, płatów lub warstw o wyraźnie zaznaczonej budowie, składającej się z bardzo drobnych ziarenek, kłaczków, zmarszczek, kłębuszków (tzw. baranki). Często są one podobne do zmarszczek na powierzchni wody lub piasku. Chmury warstwowo-pierzaste mają wygląd cienkiej , przejrzystej, białawej zasłony, pokrywającej niebo całkowicie lub częściowo.

Chmurom warstwowo-pierzastym często towarzyszy halo. Jest to jasny pierścień dookoła tarczy Słońca. Pierścień taki znajduje się w odległości 22° (mały pierścień halo) lub 46° (duży pierścień halo) kątowych od środka tarczy. Oprócz pierścieni, możemy zaobserwować słońca poboczne ( parhelia) - jasne plamy położone na tym samym poziomie co Słońce i w tej samej odległości kątowej co pierścienie.

Pojawienie się na niebie chmur pierzastych zwiastuje najczęściej zmianę pogody. Jeżeli obserwujemy na niebie chmury piętra wysokiego, stopniowo gęstniejące i zaciągające niebo, oznacza to zbliżanie się układu niżowego. W najbliższym czasie zachmurzy się, wzmoże się wiatr, a na koniec pojawią się opady deszczu lub śniegu. Podobnie zmianę pogody na pochmurną i dżdżystą należy przewidywać gdy kierunek przemieszczania się chmur kłębiasto-pierzastych jest inny niż kierunku wiatru przy Ziemi. Jedynie wtedy, gdy chmury podobne do strzępków rozdartego puchu są nieruchome, zwiastują trwałość dotychczasowej pogody.