Meteopedia
Lista haseł
Adwekcja |
Aerologia |
Altimetr |
Aneroid |
Assmann Richard |
Atmosfera ziemska |
Barograf |
Barometr |
Bjerknes Vilhelm Friman Koren |
Chmury burzowe |
Chmury niskie |
Chmury specjalne |
Chmury średnie |
Chmury towarzyszÄ…ce |
Chmury wysokie |
Ciepły wycinek niżu |
de Bort Léon Teisserenc |
Deszcz |
Deszczomierz |
El Niño |
Front ciepły i chłodny |
Fronty atmosferyczne |
Gatunki chmur |
Geiger Rudolf |
Gradient |
Halny |
Howard Luke |
Indeks chwiejności Whaitinge′a K |
Inwersja temperatury |
Izobara |
Izobronta |
Izohieta |
Izohumida |
Izoterma |
Izotermia |
Kämtz Ludwig |
Kartka z kalendarza |
Klasyfikacja chmur |
Koma |
Komórki cyrkulacyjne |
Köppen Władimir Peter |
Krasnoludki, elfy i błękitne fontanny |
Krater Gale |
La Niña – |
Masa powietrza arktycznego kontynentalnego |
Masa powietrza kontynentalnego |
Masa powietrza morskiego |
Masa powietrza polarnokontynentalnego |
Masa powietrza polarnomorskiego |
Masy Powietrza |
Meteorologiczna jesień |
Meteorologiczna wiosna |
Meteorologiczna zima |
Meteorologiczne lato |
Meteorologiczne pory roku |
Mgła adwekcyjna |
Mgła radiacyjna |
Miraż (fatamorgana) |
Mżawka |
Nefometr |
Nefoskop |
Odmiany chmur |
Okołowicz Wincenty |
Opad przelotny |
Osady |
Oscylacja południowa |
Pioruny |
Powstawanie chmur |
Radar meteorologiczny |
Regiony klimatyczne |
Skala Beauforta |
Skala Fujity |
Skala Torro |
Åšnieg |
Spękania ciosowe |
Strefy klimatyczne |
Szlaki niżów Van Bebbera |
Tęcza |
Temperatura odczuwalna |
Temperatura powietrza |
Temperatura punktu rosy |
Tetsuya Theodore "Ted" Fujita |
Tornado |
Tropopauza |
Troposfera |
Turbulencja w atmosferze ziemskiej |
Tylna część niżu |
Van Bebber Vilhelm Jakob |
Wiatr |
Wilgotność powietrza |
WMO - Åšwiatowa Organizacja Meteorologiczna |
Wskaźnik stresu cieplnego |
Wyż i Niż |
Zjawiska optyczne i fotometeory |
Zjawiska towarzyszÄ…ce |
Zorza polarna |
Meteopedia ›
Vilhelm Friman Koren Bjerknes, norweski fizyk i meteorolog urodzony 14 marca 1862 roku w miejscowości Christiania (nazwa stolicy kraju - Oslo w latach 1624-1878).
W młodości współpracował ze swoim ojcem Carlem Antonem Bjerknesem wspierając jego działalność na polu matematyki. Później asystował Heinrichowi Hertzowi zajmującemu się rezonansem elektromagnetycznym. W wieku 33 lat uzyskał stopień profesora w zakresie mechaniki stosowanej i fizyki matematycznych na Uniwersytecie w Sztokholmie. Jest twórcą prostych równań matematycznych, które wykorzystuje się w modelowaniu klimatu globalnego. Jego prace stały się później inspiracją dla
Ekmana i
Rossby’ego zajmujących się modelowaniem wielkoskalowych ruchów w oceanach i atmosferze. Dzięki Bjerknesowi można było rozpocząć prace zad numerycznym modelowaniem warunków pogody.
Na początku XX wieku został jeszcze profesorem geofizyki, a kilka lat później założył Instytut Geofizyki w Bergen. To właśnie tam razem z synem Jacobem i Torem Bergeronem opracował teorię frontów polarnych ( teoria rozwoju niżów) stanowiącą podstawę współczesnej meteorologii Wraz z synem założył również pierwszą w Norwegii sieć stacji meteorologicznych.
Zmarł w wieku 89 lat w Sztokholmie. Jego imię noszą dwa kratery: jeden na Księżycu, drugi na Marsie.
Na początku XX wieku został jeszcze profesorem geofizyki, a kilka lat później założył Instytut Geofizyki w Bergen. To właśnie tam razem z synem Jacobem i Torem Bergeronem opracował teorię frontów polarnych ( teoria rozwoju niżów) stanowiącą podstawę współczesnej meteorologii Wraz z synem założył również pierwszą w Norwegii sieć stacji meteorologicznych.
Zmarł w wieku 89 lat w Sztokholmie. Jego imię noszą dwa kratery: jeden na Księżycu, drugi na Marsie.
Aura Centrum sp. z o. o. 1998 – 2015. Wszelkie prawa zastrzeżone | Polityka prywatności