Meteopedia
Lista haseł
Adwekcja |
Aerologia |
Altimetr |
Aneroid |
Assmann Richard |
Atmosfera ziemska |
Barograf |
Barometr |
Bjerknes Vilhelm Friman Koren |
Chmury burzowe |
Chmury niskie |
Chmury specjalne |
Chmury średnie |
Chmury towarzyszÄ…ce |
Chmury wysokie |
Ciepły wycinek niżu |
de Bort Léon Teisserenc |
Deszcz |
Deszczomierz |
El Niño |
Front ciepły i chłodny |
Fronty atmosferyczne |
Gatunki chmur |
Geiger Rudolf |
Gradient |
Halny |
Howard Luke |
Indeks chwiejności Whaitinge′a K |
Inwersja temperatury |
Izobara |
Izobronta |
Izohieta |
Izohumida |
Izoterma |
Izotermia |
Kämtz Ludwig |
Kartka z kalendarza |
Klasyfikacja chmur |
Koma |
Komórki cyrkulacyjne |
Köppen Władimir Peter |
Krasnoludki, elfy i błękitne fontanny |
Krater Gale |
La Niña – |
Masa powietrza arktycznego kontynentalnego |
Masa powietrza kontynentalnego |
Masa powietrza morskiego |
Masa powietrza polarnokontynentalnego |
Masa powietrza polarnomorskiego |
Masy Powietrza |
Meteorologiczna jesień |
Meteorologiczna wiosna |
Meteorologiczna zima |
Meteorologiczne lato |
Meteorologiczne pory roku |
Mgła adwekcyjna |
Mgła radiacyjna |
Miraż (fatamorgana) |
Mżawka |
Nefometr |
Nefoskop |
Odmiany chmur |
Okołowicz Wincenty |
Opad przelotny |
Osady |
Oscylacja południowa |
Pioruny |
Powstawanie chmur |
Radar meteorologiczny |
Regiony klimatyczne |
Skala Beauforta |
Skala Fujity |
Skala Torro |
Åšnieg |
Spękania ciosowe |
Strefy klimatyczne |
Szlaki niżów Van Bebbera |
Tęcza |
Temperatura odczuwalna |
Temperatura powietrza |
Temperatura punktu rosy |
Tetsuya Theodore "Ted" Fujita |
Tornado |
Tropopauza |
Troposfera |
Turbulencja w atmosferze ziemskiej |
Tylna część niżu |
Van Bebber Vilhelm Jakob |
Wiatr |
Wilgotność powietrza |
WMO - Åšwiatowa Organizacja Meteorologiczna |
Wskaźnik stresu cieplnego |
Wyż i Niż |
Zjawiska optyczne i fotometeory |
Zjawiska towarzyszÄ…ce |
Zorza polarna |
Meteopedia ›
Rudolf Geiger, matematyk, meteorolog, klimatolog, urodzony 24 sierpnia 1894 roku w Niemczech. Brat słynnego Hansa Geigera, współtwórcę licznika Geigera-Müllera.
Studiował matematykę. Jest autorem pracy Geodezja Indii w Starożytności i Średniowieczu. W latach 1920 - 1923 pracował w Instytucie Fizyki, gdzie zainteresował się meteorologią. Z przyczyn zdrowotnych złożył jednak rezygnację i zatrudnił się w Departamencie Meteorologii przy Eksperymentalnej Stacji Leśnej w Munich (Bawaria), gdzie napisał rozprawę o klimacie roślin oraz naturze przypowierzchniowych warstw powietrza. Wykazał m.in., że temperatura powietrza, gleby oraz wegetacja są współzależne. Zauważył również, iż klimat strefy podszytu jest bardziej jednolity, mniej zróżnicowany, aniżeli klimat koron drzew, która to strefa jest bardzo aktywna - uczestniczy w wymianie energii między powierzchnią gruntu a atmosferą. Jego liczne obserwacje wsparły badania wpływu wzniesień i obniżeń powierzchni terenu na klimat, tzw. topoklimat.
W 1934 roku uczestniczył w wyprawie do Afryki Zachodniej, gdzie prowadził badania nad wiatrem większych wysokości i jego wpływie na statki powietrzne Zeppelin. W 1954 roku, wiele lat po śmierci Köppena, przedstawił ostateczną wersję klasyfikacji klimatu autorstwa rosyjskiego meteorologa. Geiger zmarł w wieku niespełna 87 lat, 22 stycznia 1981 roku.
Geiger R., Aron R.H., Todhunter P.(1994): The climate near the ground. Wyd. szóste.
Studiował matematykę. Jest autorem pracy Geodezja Indii w Starożytności i Średniowieczu. W latach 1920 - 1923 pracował w Instytucie Fizyki, gdzie zainteresował się meteorologią. Z przyczyn zdrowotnych złożył jednak rezygnację i zatrudnił się w Departamencie Meteorologii przy Eksperymentalnej Stacji Leśnej w Munich (Bawaria), gdzie napisał rozprawę o klimacie roślin oraz naturze przypowierzchniowych warstw powietrza. Wykazał m.in., że temperatura powietrza, gleby oraz wegetacja są współzależne. Zauważył również, iż klimat strefy podszytu jest bardziej jednolity, mniej zróżnicowany, aniżeli klimat koron drzew, która to strefa jest bardzo aktywna - uczestniczy w wymianie energii między powierzchnią gruntu a atmosferą. Jego liczne obserwacje wsparły badania wpływu wzniesień i obniżeń powierzchni terenu na klimat, tzw. topoklimat.
W 1934 roku uczestniczył w wyprawie do Afryki Zachodniej, gdzie prowadził badania nad wiatrem większych wysokości i jego wpływie na statki powietrzne Zeppelin. W 1954 roku, wiele lat po śmierci Köppena, przedstawił ostateczną wersję klasyfikacji klimatu autorstwa rosyjskiego meteorologa. Geiger zmarł w wieku niespełna 87 lat, 22 stycznia 1981 roku.
Geiger R., Aron R.H., Todhunter P.(1994): The climate near the ground. Wyd. szóste.
Aura Centrum sp. z o. o. 1998 – 2015. Wszelkie prawa zastrzeżone | Polityka prywatności