Meteopedia
Lista haseł
Adwekcja |
Aerologia |
Altimetr |
Aneroid |
Assmann Richard |
Atmosfera ziemska |
Barograf |
Barometr |
Bjerknes Vilhelm Friman Koren |
Chmury burzowe |
Chmury niskie |
Chmury specjalne |
Chmury średnie |
Chmury towarzyszące |
Chmury wysokie |
Ciepły wycinek niżu |
de Bort Léon Teisserenc |
Deszcz |
Deszczomierz |
El Niño |
Front ciepły i chłodny |
Fronty atmosferyczne |
Gatunki chmur |
Geiger Rudolf |
Gradient |
Halny |
Howard Luke |
Indeks chwiejności Whaitinge′a K |
Inwersja temperatury |
Izobara |
Izobronta |
Izohieta |
Izohumida |
Izoterma |
Izotermia |
Kämtz Ludwig |
Kartka z kalendarza |
Klasyfikacja chmur |
Koma |
Komórki cyrkulacyjne |
Köppen Władimir Peter |
Krasnoludki, elfy i błękitne fontanny |
Krater Gale |
La Niña – |
Masa powietrza arktycznego kontynentalnego |
Masa powietrza kontynentalnego |
Masa powietrza morskiego |
Masa powietrza polarnokontynentalnego |
Masa powietrza polarnomorskiego |
Masy Powietrza |
Meteorologiczna jesień |
Meteorologiczna wiosna |
Meteorologiczna zima |
Meteorologiczne lato |
Meteorologiczne pory roku |
Mgła adwekcyjna |
Mgła radiacyjna |
Miraż (fatamorgana) |
Mżawka |
Nefometr |
Nefoskop |
Odmiany chmur |
Okołowicz Wincenty |
Opad przelotny |
Osady |
Oscylacja południowa |
Pioruny |
Powstawanie chmur |
Radar meteorologiczny |
Regiony klimatyczne |
Skala Beauforta |
Skala Fujity |
Skala Torro |
Śnieg |
Spękania ciosowe |
Strefy klimatyczne |
Szlaki niżów Van Bebbera |
Tęcza |
Temperatura odczuwalna |
Temperatura powietrza |
Temperatura punktu rosy |
Tetsuya Theodore "Ted" Fujita |
Tornado |
Tropopauza |
Troposfera |
Turbulencja w atmosferze ziemskiej |
Tylna część niżu |
Van Bebber Vilhelm Jakob |
Wiatr |
Wilgotność powietrza |
WMO - Światowa Organizacja Meteorologiczna |
Wskaźnik stresu cieplnego |
Wyż i Niż |
Zjawiska optyczne i fotometeory |
Zjawiska towarzyszące |
Zorza polarna |
Współczesna nauka operuje kilkoma kryteriami wydzielania sezonów (pór roku). Stąd wyróżniamy m.in. pory:
Kalendarz rzymski obrał za początek roku oraz pierwszy dzień wiosny 1 marca. Od tego dnia liczono 3-miesięczne okresy (sezony): wiosnę, lato, jesień i zimę. W 1780 roku, Palatyńskie Towarzystwo Meteorologiczne powieliło i wykorzystało ten podział w meteorologii. Określenie meteorologicznych pór roku wprowadzili: Bryson i Lahey w 1958 roku. Po zbadaniu globalnych układów pogodowych, doszli do wniosku, że często nie korespondują one z podziałem na astronomiczne pory roku. Stąd zaproponowano wydzielenie 4 trzymiesięcznych okresów:
Z uwagi na nierówny czas wyznaczonych pór roku (1-,2-dniowe różnice) oraz uwzględniając istnienie stref oświetlenia Ziemi, zmodyfikowano wspomniany podział ustalając jednocześnie dni rozpoczęcia poszczególnych sezonów w zależności od półkuli (hemisfery):
PÓŁKULA PÓŁNOCNA (między Zwrotnikiem Raka a Kołem Podbiegunowym Północnym):
PÓŁKULA POŁUDNIOWA (między Zwrotnikiem Koziorożca a Kołem Podbiegunowym Południowym):
STREFA MIĘDZYZWROTNIKOWA - podział pierwotny.
Poniżej zamieszczono odnośniki (aktywne od czwartku 4 marca 2010) do krótkich analiz kolejnych meteorologicznych pór roku w wybranych miastach Polski. Aby nie komplikować niepotrzebnie analiz, posłużono się podziałem pierwotnym - za początek kolejnych sezonów przyjęto pierwszy dzień: marca, czerwca, września i grudnia. Kilkudniowe różnice w odniesieniu do podziału właściwego dla półkuli północnej nie zmieniają istotnie charakterystyki pory roku.
- 1. astronomiczne,
- 2. termiczne,
- 3. meteorologiczne.
Kalendarz rzymski obrał za początek roku oraz pierwszy dzień wiosny 1 marca. Od tego dnia liczono 3-miesięczne okresy (sezony): wiosnę, lato, jesień i zimę. W 1780 roku, Palatyńskie Towarzystwo Meteorologiczne powieliło i wykorzystało ten podział w meteorologii. Określenie meteorologicznych pór roku wprowadzili: Bryson i Lahey w 1958 roku. Po zbadaniu globalnych układów pogodowych, doszli do wniosku, że często nie korespondują one z podziałem na astronomiczne pory roku. Stąd zaproponowano wydzielenie 4 trzymiesięcznych okresów:
- 1. wiosnę (1 marca - 31 maja),
- 2. lato (1 czerwca - 31 sierpnia),
- 3. jesień (1 września - 30 listopada),
- 4. zimę (1 grudnia - 28 lub 29 lutego).
Z uwagi na nierówny czas wyznaczonych pór roku (1-,2-dniowe różnice) oraz uwzględniając istnienie stref oświetlenia Ziemi, zmodyfikowano wspomniany podział ustalając jednocześnie dni rozpoczęcia poszczególnych sezonów w zależności od półkuli (hemisfery):
PÓŁKULA PÓŁNOCNA (między Zwrotnikiem Raka a Kołem Podbiegunowym Północnym):
- 1. wiosna (9 marca - 8 czerwca),
- 2. lato (8 czerwca - 8 września),
- 3. jesień (8 września - 8 grudnia),
- 4. zima (8 grudnia - 9 marca).
PÓŁKULA POŁUDNIOWA (między Zwrotnikiem Koziorożca a Kołem Podbiegunowym Południowym):
- 1. wiosna (21 marca - 20 czerwca),
- 2. lato (20 czerwca - 19 września),
- 3. jesień (19 września - 19 grudnia),
- 4. zima (19 grudnia - 21 marca).
STREFA MIĘDZYZWROTNIKOWA - podział pierwotny.
Poniżej zamieszczono odnośniki (aktywne od czwartku 4 marca 2010) do krótkich analiz kolejnych meteorologicznych pór roku w wybranych miastach Polski. Aby nie komplikować niepotrzebnie analiz, posłużono się podziałem pierwotnym - za początek kolejnych sezonów przyjęto pierwszy dzień: marca, czerwca, września i grudnia. Kilkudniowe różnice w odniesieniu do podziału właściwego dla półkuli północnej nie zmieniają istotnie charakterystyki pory roku.
Aura Centrum sp. z o. o. 1998 – 2015. Wszelkie prawa zastrzeżone | Polityka prywatności