Meteopedia
Lista haseł
Adwekcja |
Aerologia |
Altimetr |
Aneroid |
Assmann Richard |
Atmosfera ziemska |
Barograf |
Barometr |
Bjerknes Vilhelm Friman Koren |
Chmury burzowe |
Chmury niskie |
Chmury specjalne |
Chmury średnie |
Chmury towarzyszÄ…ce |
Chmury wysokie |
Ciepły wycinek niżu |
de Bort Léon Teisserenc |
Deszcz |
Deszczomierz |
El Niño |
Front ciepły i chłodny |
Fronty atmosferyczne |
Gatunki chmur |
Geiger Rudolf |
Gradient |
Halny |
Howard Luke |
Indeks chwiejności Whaitinge′a K |
Inwersja temperatury |
Izobara |
Izobronta |
Izohieta |
Izohumida |
Izoterma |
Izotermia |
Kämtz Ludwig |
Kartka z kalendarza |
Klasyfikacja chmur |
Koma |
Komórki cyrkulacyjne |
Köppen Władimir Peter |
Krasnoludki, elfy i błękitne fontanny |
Krater Gale |
La Niña – |
Masa powietrza arktycznego kontynentalnego |
Masa powietrza kontynentalnego |
Masa powietrza morskiego |
Masa powietrza polarnokontynentalnego |
Masa powietrza polarnomorskiego |
Masy Powietrza |
Meteorologiczna jesień |
Meteorologiczna wiosna |
Meteorologiczna zima |
Meteorologiczne lato |
Meteorologiczne pory roku |
Mgła adwekcyjna |
Mgła radiacyjna |
Miraż (fatamorgana) |
Mżawka |
Nefometr |
Nefoskop |
Odmiany chmur |
Okołowicz Wincenty |
Opad przelotny |
Osady |
Oscylacja południowa |
Pioruny |
Powstawanie chmur |
Radar meteorologiczny |
Regiony klimatyczne |
Skala Beauforta |
Skala Fujity |
Skala Torro |
Åšnieg |
Spękania ciosowe |
Strefy klimatyczne |
Szlaki niżów Van Bebbera |
Tęcza |
Temperatura odczuwalna |
Temperatura powietrza |
Temperatura punktu rosy |
Tetsuya Theodore "Ted" Fujita |
Tornado |
Tropopauza |
Troposfera |
Turbulencja w atmosferze ziemskiej |
Tylna część niżu |
Van Bebber Vilhelm Jakob |
Wiatr |
Wilgotność powietrza |
WMO - Åšwiatowa Organizacja Meteorologiczna |
Wskaźnik stresu cieplnego |
Wyż i Niż |
Zjawiska optyczne i fotometeory |
Zjawiska towarzyszÄ…ce |
Zorza polarna |
Meteopedia ›
Ludwig Kaemtz (Kämtz) urodził się 11 stycznia 1801 roku w Treptow (Niemcy). Uważany jest za jednego z twórców nowoczesnej meteorologii.
Początkowo studiował prawo na Uniwersytecie Nauk i Filozofii w Halle. W 1822 roku uzyskał tytuł doktora z zakresu matematyki, a w 1824 otrzymał habilitację. Z meteorologią zetknął się po raz pierwszy w 1826 roku. Rok później uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w wieku zaledwie 33 lat został profesorem zwyczajnym Uniwersytetu w Halle. Podręcznik z zakresu meteorologii jego autorstwa opublikowany 1831 roku stanowił pierwsze, podstawowe i najważniejsze opracowanie z dziedziny badań nad pogodą. W 1840 roku zaproponował zmianę w dotychczasowej klasyfikacji chmur Luke’a Howarda (1803) polegającą na jej uzupełnieniu, rozszerzeniu o kolejny rodzaj chmur – Stratocumulus (Cirrostratus połączony z Cumulusem). Zmienił jednak kolejność wyrazów wskazując przez to na charakter nowego rodzaju chmur – niskie, stratyfikowane. Jednocześnie była to pierwsza istotniejsza zmiana w klasyfikacji nefologicznej.
W latach 40. XIX wieku podróżował do krajów skandynawskich, gdzie prowadził badania pola magnetycznego Ziemi.
W swoim życiu zajmował się również badaniem lodowców oraz fizyką teoretyczną i praktyczną. W 1865 roku trafił do Rosyjskiej Akademii Nauk, a krótko po tym został dyrektorem Centralnego Obserwatorium Fizycznego w Sankt Petersburgu. Tam też po dwóch latach zmarł mając 66 lat.
Ważniejsze pozycji z zakresu meteorologii:
1. A complete course of meteorology, 1845.
2. Lehrbuch der Meteorologie, (1831 – wyd. 1., 1832 – wyd. 2, 1836 – wyd. 3).
Początkowo studiował prawo na Uniwersytecie Nauk i Filozofii w Halle. W 1822 roku uzyskał tytuł doktora z zakresu matematyki, a w 1824 otrzymał habilitację. Z meteorologią zetknął się po raz pierwszy w 1826 roku. Rok później uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w wieku zaledwie 33 lat został profesorem zwyczajnym Uniwersytetu w Halle. Podręcznik z zakresu meteorologii jego autorstwa opublikowany 1831 roku stanowił pierwsze, podstawowe i najważniejsze opracowanie z dziedziny badań nad pogodą. W 1840 roku zaproponował zmianę w dotychczasowej klasyfikacji chmur Luke’a Howarda (1803) polegającą na jej uzupełnieniu, rozszerzeniu o kolejny rodzaj chmur – Stratocumulus (Cirrostratus połączony z Cumulusem). Zmienił jednak kolejność wyrazów wskazując przez to na charakter nowego rodzaju chmur – niskie, stratyfikowane. Jednocześnie była to pierwsza istotniejsza zmiana w klasyfikacji nefologicznej.
W latach 40. XIX wieku podróżował do krajów skandynawskich, gdzie prowadził badania pola magnetycznego Ziemi.
W swoim życiu zajmował się również badaniem lodowców oraz fizyką teoretyczną i praktyczną. W 1865 roku trafił do Rosyjskiej Akademii Nauk, a krótko po tym został dyrektorem Centralnego Obserwatorium Fizycznego w Sankt Petersburgu. Tam też po dwóch latach zmarł mając 66 lat.
Ważniejsze pozycji z zakresu meteorologii:
1. A complete course of meteorology, 1845.
2. Lehrbuch der Meteorologie, (1831 – wyd. 1., 1832 – wyd. 2, 1836 – wyd. 3).
Aura Centrum sp. z o. o. 1998 – 2015. Wszelkie prawa zastrzeżone | Polityka prywatności