Adwekcja |
Aerologia |
Altimetr |
Aneroid |
Assmann Richard |
Atmosfera ziemska |
Barograf |
Barometr |
Bjerknes Vilhelm Friman Koren |
Chmury burzowe |
Chmury niskie |
Chmury specjalne |
Chmury średnie |
Chmury towarzyszÄ…ce |
Chmury wysokie |
Ciepły wycinek niżu |
de Bort Léon Teisserenc |
Deszcz |
Deszczomierz |
El Niño |
Front ciepły i chłodny |
Fronty atmosferyczne |
Gatunki chmur |
Geiger Rudolf |
Gradient |
Halny |
Howard Luke |
Indeks chwiejności Whaitinge′a K |
Inwersja temperatury |
Izobara |
Izobronta |
Izohieta |
Izohumida |
Izoterma |
Izotermia |
Kämtz Ludwig |
Kartka z kalendarza |
Klasyfikacja chmur |
Koma |
Komórki cyrkulacyjne |
Köppen Władimir Peter |
Krasnoludki, elfy i błękitne fontanny |
Krater Gale |
La Niña – |
Masa powietrza arktycznego kontynentalnego |
Masa powietrza kontynentalnego |
Masa powietrza morskiego |
Masa powietrza polarnokontynentalnego |
Masa powietrza polarnomorskiego |
Masy Powietrza |
Meteorologiczna jesień |
Meteorologiczna wiosna |
Meteorologiczna zima |
Meteorologiczne lato |
Meteorologiczne pory roku |
Mgła adwekcyjna |
Mgła radiacyjna |
Miraż (fatamorgana) |
Mżawka |
Nefometr |
Nefoskop |
Odmiany chmur |
Okołowicz Wincenty |
Opad przelotny |
Osady |
Oscylacja południowa |
Pioruny |
Powstawanie chmur |
Radar meteorologiczny |
Regiony klimatyczne |
Skala Beauforta |
Skala Fujity |
Skala Torro |
Åšnieg |
Spękania ciosowe |
Strefy klimatyczne |
Szlaki niżów Van Bebbera |
Tęcza |
Temperatura odczuwalna |
Temperatura powietrza |
Temperatura punktu rosy |
Tetsuya Theodore "Ted" Fujita |
Tornado |
Tropopauza |
Troposfera |
Turbulencja w atmosferze ziemskiej |
Tylna część niżu |
Van Bebber Vilhelm Jakob |
Wiatr |
Wilgotność powietrza |
WMO - Åšwiatowa Organizacja Meteorologiczna |
Wskaźnik stresu cieplnego |
Wyż i Niż |
Zjawiska optyczne i fotometeory |
Zjawiska towarzyszÄ…ce |
Zorza polarna |
Rozróznia się refrakcje astronomiczną, odpowiedzialną za wydłużenie dnia, spłaszczenie tarczy Słońca i Księżyca oraz migotanie gwiazd. Jest to efekt dociernia promieniowania świetlnego, przechodzącego przez coraz to gęstsze warstwy atmosfry, co powoduje jego załamanie. Promienie takie docierają do ludzkiego oka nie wprost, lecz po linii krzywej, co sprawia, że wysokość ciał niebieskich na niebie jest iluzoryczna, większa niż w rzeczywistości. Drugim przypadkiem refrakcji jest refrkacja ziemska, która jest odpowiedzialana za tworzenie się miraży inczej zwanych fatamorganami. Jest to zjawisko optyczne polegające na tworzeniu się podwojnych lub wielokrotnych obrazów różnych obiektów znajdujących się na horyzońcie. Zdarza się, że przedmioty na tych obrazach są odwrócone o 180 stopni. Miraż powstaje wskutek niestałej wartości współczynnika załamania światła w dolnych warstwach powietrza o różnej gęstości i temperaturze- przy pionowym gradiencie temperatury 10oCx m-1. W sytuacji gdy odbicie jakiegoś przedmiotu można zobaczyć wyżej niż wysokośc, na której się on naprawdę znajduje, mamy do czynienia z mirażem górnym, gdy poniżej- mirażem dolnym.