Obszary ukryte pod lodami Antarktydy nadal są dla nas dużą tajemnicą. Odnaleźć tam można kaniony, cieki wodne czy jeziora, a obecnie trwa ich inwentaryzacja.

Możemy się dziwić jak to możliwe, że w takich warunkach występuje woda w stanie ciekłym. Woda ta powstaje dzięki ciepłu z wnętrza ziemi oraz dzięki tarciu generowanemu podczas ruchu lodu na podłożu skalnym, co topi spód pokrywy lodowej. Jednak to ciśnienie sprawia, że woda nie zamarza. Kiedy ogromny ciężar lodu naciska na wodę, może ona pozostać w stanie ciekłym w temperaturach w których, w normalnych warunkach, dawno stałaby się lodem. Dodatkowo lód izoluje podłoże od bardzo niskich temperatur występujących powyżej powierzchni lodu.

Do tej pory pod lodami Antarktydy odkryto ponad 400 jezior. Ta liczba zwiększa się w miarę postępu technologicznego. Największe, do tej pory, odkryte jezioro podlodowcowe to jezioro Wostok o powierzchni około 12,5 tysiąca kilometrów kwadratowych i średniej głębokości około 430 metrów.

Sieć jezior pod lodami Antarktydy.

źródło: Zina Deretsky NSF/us/ Wikimedia Commons

Jezioro to jest szóstym, objętościowo największym jeziorem na świecie, jednak ukrytym pod 3,5 kilometrową warstwą lodu, co bardzo utrudnia jego eksplorację. Używając radarów oraz stosując metody sejsmiczne, badaczom udało się zmapować jezioro Wostok i lepiej poznać jego genezę.

Źródło:iflscience.com

Redaktor: Magdalena Paczesna

« powrót

Meteopedia

Van Bebber Vilhelm Jakob

Wilhelm Jakob Van Bebber urodził się w 1841 roku w Grieth nad Renem. Był niemieckim meteorologiem. Zasłynął jako twórca tzw. szlaku cyklonów pozazwrotnikowych (

szlaki niżów Van Bebbera). Jego ustalenia są nadal w znacznej mierze aktualne i wykorzystywane w długoterminowym prognozowaniu pogody.

czytaj więcej »

Na skróty