Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką Prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.
X
Wladimir Peter Köppen, rosyjski geograf, meteorolog, klimatolog i botanik urodzony 25 września 1846 roku w Sankt Petersburgu. Większość swojego życia spędził w Niemczech i Austrii.
We współczesnym, znanym i zbadanym świecie uważny obserwator może dokonać odkrycia nowego zjawiska w atmosferze. Takiego odkrycia dokonał John R. Wincler z University of Minnesota.
krater na powierzchni Marsa o średnicy 154 km. W 1991 roku został on nazwany od nazwiska australijskiego astronoma-amatora Waltera Gale′a. We wnętrzu krateru Gale znajduje się góra Aeolis Mons wznosząca się ponad brzeg krateru.
Ponieważ warstwowa struktura tej wysokiej na 5,5 km góry wskazuje, że może zawierać długą sekwencję osadów zachowujących geologiczną historię Marsa, krater ten został wybrany jako cel lądowania łazika Curiosity. Lądowanie nastąpiło 6 sierpnia 2012.
sytuacja w tropikalnym Pacyfiku z wiatrami pasatowymi silniejszymi niż średnia. Wiatry pasatowe mają składową wiatru wiejącą ze wschodu i spiętrzają ocean (o około 60 cm) w zachodnim Pacyfiku, transportują także wilgotność. Temperatura oceanu w zachodniej części Pacyfiku jest stosunkowo wysoka co powoduje burze i powstawanie cyklonów tropikalnych.
Konsekwencją ruchu wód oceanicznych oraz pasatów są bardziej obfite deszcze monsunowe w Indiach oraz intensywniejsze niż zazwyczaj opady w Australii, Indonezji oraz Afryce południowo-zachodniej. Poprzez zepchnięcie polarnego prądu strumieniowego znad Kanady nad obszar Stanów Zjednoczonych przyczynia się do ochłodzenia zim w tym rejonie.
W latach występowania La Niña, słabnie również podzwrotnikowy prąd wiejący nad Zatoką Meksykańską, umożliwiając huraganom znad Oceanu Atlantyckiego przesuwanie się na zachód.
Masa powietrza arktycznego kontynentalnego kształtuje się w okolicach Nowej Ziemi, na północy Rosji. Odznacza się z reguły niewielką wilgotnością bezwzględną, m.in. z powodu znacznego wychłodzenia od podłoża (pola lodowe strefy podbiegunowej).
Kontynentalna masa powietrza kształtuje się nad rozległymi obszarami lądowymi. Podstawową jej cechą jest niewielka wilgotność. Latem jest cieplejsza niż masa morska, a chłodniejsza w sezonie zimowym, w tej samej strefie szerokości geograficznej.
Morska masa powietrza kształtuje się nad rozległymi obszarami oceanicznymi. Podstawową jej cechą jest znaczna wilgotność sięgająca nierzadko 100%. W związku z tym latem jest chłodniejsza niż masa kontynentalna, a cieplejsza w sezonie zimowym, w tej samej strefie szerokości geograficznej.
Masa powietrza polarnokontynentalnego powstaje zwykle nad obszarem Europy Wschodniej. Charakteryzuje się znacznie mniejszą wilgotnością niż powietrze polarnomorskie.
Ten typ masy powietrza kształtuje się nad obszarem północnego Atlantyku. Napływa nad Polskę w okresie synoptycznym, w którym przeważa cyrkulacja strefowa. Charakteryzuje się zatem sporą wilgotnością i temperaturą powietrza niższą od tej na lądzie w sezonie letnim, a wyższą w sezonie zimowym. W przebiegu rocznym powietrze to napływa nad Polskę najczęściej.
Powietrze znajdujące się przez dłuższy okres czasu nad danym obszarem nabiera indywidualnych cech charakterystycznych dla danego obszaru. Przykładowo powietrze napływające zimą do Polski znad Północnego Atlantyku będzie ciepłe i wilgotne. Powietrze charakteryzujące się podobnymi parametrami takimi jak temperatura, wilgotność, zawartość pyłu itp. nazywamy masą powietrza.
Komórka cyrkulacyjna Hadleya- jest to obwód cyrkulacyjny, który przemieszcza powietrze pomiędzy równikiem a zwrotnikami z ruchem wstępującym (ku górze) na równiku, a zstępującym (ku dołowi) w rejonie zwrotników.
Komórka cyrkulacyjna Ferrela- jest to obwód cyrkulacyjny przemieszczający masy powietrza w umiarkowanych szerokościach geograficznych ruchem wstępującym w okolicach kół podbiegunowych, a ruchem zstępującym w rejonie zwrotników.
Polarna komórka cyrkulacyjna- jest to układ cyrkulacyjny, który odpowiada za przemieszczanie się powietrza w strefach polarnych, ruchem zstępującym w pobliżu biegunów geograficznych i wstępującym w okolicach kół podbiegunowych.
